...ดอกไม้ในรั้วบ้าน...

ในวันว่าง...ไม่ได้ถ่ายรูปนาน 2 เดือนแล้ว...เห็นดอกไม้ริมรั้วบ้าน

กำลังเบ่งบาน...ชูช่อสวยงาม...อดใจไม่ได้ขอถ่ายภาพสักหน่อยเถอะ....

กาญจน์มุนี ศรีวิศาลภพ (ร้อยตะวัน) : ถ่ายภาพ

ฟี่หมอเพ็ญ...คนเคยคุย...

แพทย์หญิงเพ็ญนภา ทรัพย์เจริญ

...ปกติผู้เขียนจะเรียก แพทย์หญิงเพ็ญนภา ทรัพย์เจริญ ว่า “พี่หมอ” ด้วยความที่สนิทกับน้องชายคุณหมอ เลยทำให้เราพูดคุยกันได้สบาย ๆ หลายเรื่อง ทุกครั้งที่เจอพี่หมอก็มักจะถามความรู้เรื่องกาแฟจากผู้เขียนเสมอ...และคุยกันแต่ละครั้งก็มักจะคุยกันนาน ๆ ภาพที่ผู้เขียนยังจดจำเกี่ยวกับ คุณหมอเพ็ญนภา ...ก็คือภาพ ผู้หญิงทำงานแต่งตัวแบบง่าย ๆ วันทำงานก็แต่งตัวสุภาพปกติ ไม่หรูหรา ไม่ฟุ้งเฟ้อ...และที่สำคัญ...คือ พี่หมอมักจะสวมรองเท้าอยู่เพียงคู่เดียวซึ่งมักจะโดนผู้เขียน...พูดแซวเสมอ...ว่า “...ปีใหม่นี้จะให้รองเท้าเป็นของขวัญนะพี่หมอนะ...” หรือไม่ก็... “รองเท้าคู่นี้ราคาเท่าไหร่...? ขอซื้อซะเถอะ”...พี่หมอเป็นคนคุยสนุกสนาน ... และพี่หมอมักจะใช้คำโบราณ(สมัยรัตนโกสินทร์)ขึ้นหน้าชื่อผู้เขียนและแทนตัวเองด้วยคำโบราณเช่นกัน...น่าเสียดายที่ประเทศไทยต้องสูญเสียคนดีซึ่งเป็นบุคลากรที่สำคัญของวงการแพทย์แผนไทย...และต่อไปนี้...ก็ยังไม่ทราบเหมือนกันว่า...ใครจะสานต่อเจตนารมย์ของพี่หมอ...ที่ต้องการให้แพทย์แผนไทยและองค์ความรู้การรักษาแบบแผนโบราณอย่างผสมผสาน ที่พี่หมอตั้งใจไว้...ให้เป็นที่ยอมรับของคนทั่วโลก...และหากมีใครถามผู้เขียนว่า...ขณะนี้อยากพูดอะไรกับพี่หมอเพ็ญนภา...ผู้เขียนคงอยากบอกว่า...หญ้าหวานที่พี่หมอให้มาทดลองทำสูตรกาแฟเพื่อลดน้ำหนักเพื่อสุขพภาพโดยไม่ต้องใช้สารแอมเฟตามีนนั้นยังอยู่...และก็ยังคงทดลองกับพืชที่ให้ความหวานตัวอื่นด้วย...โดยเฉพาะใส้ในเม็ดมะรุม...ตามที่เคยคุยกับพี่หมอไว้...พี่หมอไม่ต้องห่วง...อย่างไรเสียผู้เขียนก็ต้องทำได้แน่...

ดับสังขาร

อนิจจา วต สังขารา
“สิ่งที่เหตุ ปรุงขึ้นมา ไม่เที่ยงหนอ!”
อุปาท วยธัมมิโน; พอ
เกิดแล้วก็ แปรไป เป็นธรรดา

อุปปัชชิตวา นิรุชัฌนติ
มันเกิด,ผลิ แล้วก็ดับ ลับต่อหน้า
เป็นเช่นนี้ เวียนวัฏฏ์ อยู่อัตรา
ใครจะว่า วอนอย่างไร ไม่ฟังกัน

เตสัง วูปสโม สุโข; แปล
ว่าสุขแท้ คือสงบการ ปรุงแต่งนั่น
ไม่ปรุงแต่ง ตัวตนอะไร สักสิ่งอัน
ชิวิตดับ หรือไม่นั้น ไม่เป็นประมาณฯ

ท่านพุทธทาสภิกขุ

จากไปแต่เพียงกาย...ไม่เลือนหายจากความจำ

Kanmunee SriviSranprob (Roytavan)

อาลัยพี่หมอ เพ็ญนภา ทรัพย์เจริญ

แพทย์หญิงเพ็ญนภา ทรัพย์เจริญ

เพลงมรณานุสติ

....อนาถสังขารเอ๋ยมินานเลยก็แหลกราญ
เสื่อมสิ้นบ่แก่นสารพินาศแท้ประลัยลง
มีเกิดก็มีแก่และตายแน่เป็นมั่นคง
ยับยุ่ยเป็นผุยผงพินาศแท้พิสัยธรรม
ก็ร่างอันใดเล่าก็เราเขาอะไรขำ
หนีโง่อย่าหลงคำพิเคราะห์พ้นจะคลายเขลา
ตัวเรานะเปล่ามาละโลกหล้าก็ตัวเรา
สิ่งใดจะได้เอาไปติดตาม ณ ยามจน
เห็นมีดีกับชั่วจะติดตัวประจำตน
เหตุดีก็ดีผลผิวะชั่วก็มัวหมอง
ในโลกประหลาดหลายอย่าเมินหมายนะควรมอง
รักตัวก็ต้องตรองสติตั้งให้มั่นคง
อินทร์พรหมหรือยมยักษ์กษัตริย์ศักดิ์สุรีย์วงศ์
แช่มชื่นมิยืนยงจะอยู่ได้สักผู้เดียว
หญิงชายทั้งหลายหนาอย่าโรยลาจงแลเหลียว
เหมือนกันทั้งนั้นเชียว ณ เล่ห์นี้คนึงเทอญ...

ด้วยความรักและความอาลัย

กาญจน์มุนี ศรีวิศาลภพ (ร้อยตะวัน)

*** เมื่อเดือนธันวาคม ที่ผ่านมา...ช่วงเลือกตั้ง ส.ส. เรายังโทรคุยกันสนุกสนาน ทั้งยังคุยถึง...พี่หมอมาลินี สุขเวชชกิจ ว่ายังไงพี่หมอมาลินี...คงได้เป็น ส.ส.ตามโควต้าของพรรคประชาธิปัตย์แน่...แล้วก็ยังถามเรื่องสุขภาพ...ซึ่งพี่หมอเพ็ญก็บอกว่าเป็นมะเร็ง...แต่ผู้เขียนก็ไม่คิดว่าพี่หมอจะจากไปเร็วอย่างนี้...สุดท้ายขอให้คุณความดีที่พี่หมดทำไว้ให้กับประเทศชาติ จงส่งผลให้พี่ไปสู่สุขคติด้วยเทอญ ***